japonya ekonomisi ne demek?

Japonya ekonomisi, nominal olarak dünyanın üçüncü büyük ve satınalma gücü paritesi bakımından dördüncü büyük ekonomisi olup¹² dünyanın ikinci büyük gelişmiş ekonomisidir.³ Uluslararası Para Fonu'na göre, ülke kişi başına düşen GSYİH (SAGP) ile, 2014'te 28. sırada en yüksek $ 37.519 ABD doları⁴ ve 2012'de 22. sırada yer alıyordu.⁵ Japonya G7'nin bir üyesidir. Japon ekonomisi tahminleri, Japonya Merkez Bankası tarafından yürütülen Üçer aylık Tankan iş duyarlılığı anketiyle tahmin edilir.⁶

Japonya dünyanın üçüncü büyük otomobil üreticisi⁷ ve dünyanın en büyük elektronik eşya üreticisi olup genellikle küresel patent başvurularında çeşitli alanlardaki liderliği ile dünyanın en yenilikçi ülkeler arasında yer almaktadır.⁸ Japonya'da imalat sanayi öncelikli olarak optik cihazlar, hibrit araçlar ve robotik gibi yüksek teknoloji ve hassas ürünlere dayanmaktadır. Kantō⁹¹⁰¹¹¹² ve Kansai bölgeleri Japonya ekonomisinin önde gelen endüstriyel merkezleridir.¹³

</ref>

Japonya dünyanın en çok kredi veren ülkesi olup¹⁴¹⁵ aynı zamanda dünyanın GSYİH'e oranla kamu borcunun en yüksek olduğu ülkedir.¹⁶¹⁷ Japonya genellikle bir yıllık ticaret fazlası çalışır ve önemli bir net uluslararası yatırım fazlalığı vardır. 2010 yılı itibarıyla 13.5 trilyon $ ile dünyadaki özel finansal varlıkların %13.7'sine sahip olup dünya üçüncüsüdür.¹⁸ 2015 yılı itibarı ile Fortune Global 500'de yer alan şirketlerin 54'ü Japonya merkezlidir.¹⁹

Japonya, gelişmiş olan herhangi bir ülkenin kamu borcunun GSYİH'ya oranının en yüksek olduğu ülkedir.²⁰²¹ Japon ekonomisi, ciddi ölçüde azalan bir nüfusun yarattığı önemli sorunlarla karşı karşıyadır.²² İstatistikler, 2015'te ilk kez resmi bir düşüş gösterdi; yansımalar, 21. yüzyılın ortalarında, 127 milyondan 100 milyonun altına düşmeye devam edeceğini öngörüyor.²³

Ekonomiye genel bakış

1960'tan sonraki otuz yıllık ekonomik gelişmede, Japonya savunma harcamalarını ekonomik büyümeyi lehte²⁴²⁵ göz ardı etti ve böylece Japonya'nın savaş sonrası ekonomik mucizesi olarak anılan hızlı bir ekonomik büyümeye olanak tanıdı. Ekonomi, Ticaret ve Sanayi Bakanlığının rehberliğinde,²⁶ 1960'larda %10, 1970'lerde %5 ve 1980'lerde %4 ortalama büyüme oranları ile, Japonya 1978'den 2010'a kadar Çin Halk Cumhuriyeti tarafından geçildiğinde kendisini dünyanın ikinci büyük ekonomisi haline getirmeyi başardı ve korudu. 1990'da, Japonya'da kişi başına düşen gelir, Batı'daki birçok ülkeyle aynı veya daha yüksekti.²⁷

Bununla birlikte, 1980'lerin ikinci yarısında, yükselen hisse senedi ve gayrimenkul fiyatları, Japonya Bankası tarafından ekonomik balon oluşmasına neden oldu. 1990-92 yıllarında Tokyo Borsası çöktü ve 1991'de emlak fiyatlarının zirveye ulaşmasıyla birlikte ekonomik balon patladı. Japonya'da 1990'lı yıllardaki% 1.5'lik büyüme diğer büyük gelişmiş ekonomilerdeki büyümeden daha yavaşken, Kayıp Onyıl (Lost Decade) terimine neden oldu. Düşük bir on yıllık büyüme hızından sonra, 20 Yıllık Kayıp Dönem gerçekleşti. Yine de, 2001'den 2010'a kadar kişi başına düşen GSYİH büyümesi hâlâ Avrupa'yı ve ABD'yi aşmayı başardı.²⁸

Theodore Breton yıllık GSYİH büyümesinin %1.0'lık bir sapma olarak değerlendirilmesine karşın, bunun iş gücünde küçülen ve 1970'lerden beri artmayan fiziksel ve beşeri sermayeyle bir ülkede beklenen büyüme oranını ifade ettiğini belirtti.²⁹ Çözümlemeleri, Japonya'nın istikrârlı devlet büyüme oranına yaklaştığını gösteriyor.

Bu düşük büyüme oranı ile, Japonya'nın ulusal borçlarını, yaşlanan bir toplumla ilgili önemli sosyal refah harcamaları nedeniyle hükûmetin yönetmesi zordur.³⁰³¹³² "Terk edilmiş evler" senaryosu ile nüfus kırsal alanlardan Japonya'daki kentsel alanlara yayılmaya devam ediyor.³³³⁴³⁵³⁶³⁷ Japon ekonomisi Junichirō Koizumi döneminde ticaret bankaları ile kötü borçlara karşı hareket ederek ve posta tasarruf sistemini özelleştirerek geri döndü. Abenomikler şimdiye kadar Japonya ekonomisini düşük ve istikrârsız büyüme oranına ulaştırdı.³⁸

BİT endüstrisi Japon ekonomisine önemli çıktılar üretmiştir.³⁹⁴⁰⁴¹⁴²⁴³⁴⁴⁴⁵⁴⁶⁴⁷⁴⁸ Japonya, dünyanın ikinci büyük müzik piyasasıdır (daha fazla bilgi için Japan Hot 100'e bakınız).⁴⁹ Manga cafe işi 2002'de Japonya'da 2000'den fazla mağazaya yayıldı.⁵⁰⁵¹ Yaşlanma ile Japonya'da daha az çocuklu, Japon anime endüstrisinde hedeflenen Çin pazarında artan Çin rekabetiyle karşı karşıya kalmaktadır.⁵² Japon manga endüstrisi (Japon manga (ve anime) mesleğinden⁵³⁵⁴) çoğu Asya pazarında popülerlik kazanmaktadır.⁵⁵ 47 Japonya idari bölgesindeki yerel gurmeler, Tarım, Ormancılık ve Balıkçılık Bakanlığı tarafından yönlendirilmekte ve desteklenmektedir.⁵⁶ Tokyo Yarış Pistinde düzenlenen Japonya Kupası, dünyanın en yüksek kazançlı at yarışlarından biridir.⁵⁷

Dağlık, volkanik bir ada ülkesi olan Japonya, büyüyen ekonomisini ve geniş nüfusunu desteklemede hammadde ve petrol gibi doğal kaynaklar bakımından yetersizdir ve bu nedenle, ithalat karşılığında mühendislik odaklı, araştırma ve geliştirmeye dayalı sanayi ürünleri gibi karşılaştırmalı bir üstünlüğe sahip olan malları ihraç etmektedir. Japonya, Avrupa Birliği ve Amerika Birleşik Devletleri'nin yanında dünyadaki tarımsal ürünlerin, kendi iç tarımsal tüketimini karşılayan toplam hacme göre, ilk üç ithalatçısı arasındadır.⁵⁸ Japonya dünyanın en büyük balık ve balıkçılık ithalatçısıdır.⁵⁹⁶⁰⁶¹⁶²⁶³ Tokyo Büyükşehir Toptan Satış Piyasası Merkezi,⁶⁴⁶⁵ ünlü Tsukiji balık pazarı da dahil olmak üzere, Japonya'daki birincil ürünler için en büyük toptan satış pazarıdır.⁶⁶⁶⁷ Japon balina avcılığı, görünüşte araştırma amaçlı kullanılan avlanma biçimi ile, uluslararası hukukta yasadışı olarak dava edildi.

Her ne kadar birçok mineral türü ülke genelinde çıkartılsa da, çoğu mineral kaynağı savaş sonrası dönemde ithal edilmek zorundaydı. Metal içeren cevherlerin yerel kaynakları düşük dereceli olduğu için işlenmesi zordu. 1980'lerin sonunda ülkenin yüzde 70'ini kaplayan ulusun geniş ve çeşitli orman kaynakları geniş bir oranda kullanılmadı. Yerel, valiliklere ve ulusal seviyelere ilişkin siyasi kararlar yüzünden Japonya orman kaynaklarını ekonomik kazanç için kullanmamaya karar verdi. Yerel kaynaklar, yalnızca ülkenin ahşap ihtiyaçlarının yüzde 25 ila 30'u arasındaki bir oranı karşıladı. Tarım ve balıkçılık en gelişmiş kaynaklardı, ancak yıllar boyu süren özenle yapılan yatırım ve zorluklarla karşı karşıyaydı. Bu nedenle ulus, yurt dışından ithal edilen hammaddeleri dönüştürmek için imalat ve işleme endüstrileri kurdu. Ekonomik kalkınma stratejisi, gerekli enerji, ulaşım, iletişim ve teknolojik bilgi birikimini sağlamak için güçlü bir ekonomik altyapının kurulmasını gerektirdi.

Altın, magnezyum ve gümüş birikintileri mevcut endüstriyel talepleri karşılamakla birlikte, çağdaş endüstri için gerekli minerallerin çoğu için Japonya yabancı kaynaklara bağımlıdır. Birçok orman ürününün yanı sıra demir cevheri, bakır, boksit ve alüminyum oksitinde ithal edilmesi gereklidir.

Ekonomi tarihi

Japonya'nın ekonomik tarihi, üç farklı dönemdeki muhteşem büyümesi ile en çok incelenen ekonomilerden biridir. Birincisi Edo'nun (1603'te) tüm iç ekonomik gelişmeleri temel aldığı dönemi, ikincisi, Avrupa dışındaki ilk güçlü yapılanma olarak Meiji Restorasyonu (1868'de) dönemini, üçüncüsü de İkinci Dünya Savaşı yenilgisinden sonra (1945'te) Ada Ulus'unun dünyanın ikinci büyük ekonomisi haline gelmesi dönemini içerir.

Avrupa ile ilk temaslar (16. yüzyıl)

Japonya değerli metaller bakımından, başta Marco Polo'nun 'yaldızlı tapınaklar ve saraylar' söylemlerinden dolayı, aynı biçimde büyük bir volkanik ülke özellikli yüzey cevherlerinin görece zenginliği nedeniyle sanayi dönemlerinde büyük çaplı derin madencilik yapılmadan önce, zengin bir ülke olarak kabul edildi.⁶⁸ Japonya, bu minerallerin ihracatı yasaklanıncaya kadar geçen dönemde önemli bir gümüş, bakır ve altın ihracatçısı haline gelecekti.⁶⁹

Rönesans dönemi Japonya, aynı zamanda yüksek bir kültür ve güçlü bir endüstriyel dönem öncesi teknoloji ile sofistike bir feodal toplum olarak algılanıyordu. Yoğun nüfusluydu ve kentleşmişti. Dönemin önde gelen Avrupalı gözlemcileri, Japonların "sadece diğer tüm Doğu insanlarını değil, aynı zamanda Avrupalıları da geçtiği" konusunda hemfikir gibi görünüyordu (Alessandro Valignano, 1584, "Historia del Principo y Progresso de la Compania de Jesus en las Indias Orientales").

Erken dönem Avrupalı ziyaretçiler Japon işçiliğine ve metal imalatının kalitesine hayran kaldılar. Bunun nedeni, Japonya'nın Avrupa'da bulunan, özellikle de demir gibi doğal kaynaklar bakımından oldukça zengin olması gerçeğinden kaynaklanmaktadır.

Japonya'ya gelen ilk Portekiz gemilerinin kargosu (genellikle her yıl yaklaşık 4 küçük ebatlı gemi) neredeyse tamamen Çin mallarından (ipek, porselen) oluşuyordu. Japonlar bu tür malları almak için çok hevesliydiler, ancak Wakō korsan baskınlarının cezası olarak Çin İmparatoru ile olan herhangi bir görüşme yasaklanmıştı. Bu nedenle Portekizliler (Nanban diye nitelendirilmiştir, yazılı eserlerde Güneydeki Barbarlar şeklinde geçer) Asya ticaretinde aracılık yapma fırsatını buldular.

Edo dönemi (1603-1868)

Edo döneminin başlangıcı Nanban ticareti döneminin son on yılına denk geldi ve bu dönemde, Avrupalı güçlerle ekonomik ve dini düzlemde yoğun etkileşim yaşandı. Edo döneminin başlangıcında Japonya, ilk okyanusuta ilerleyebilen Batı tarzı savaş gemileri inşa etmişti, Hasekura Tsunenaga'nın başında bulunduğu bir Japon elçisi ile Amerika'ya daha sonra da Avrupa'ya yol alan San Juan Bautista gibi 500 tonluk kalyon türü bir gemilerden oluşuyordu. Aynı zamanda bu dönemde, bakufu Asya içi ticareti için yaklaşık 350 kırmızı mühürlü, üç direkli ve silahlı ticaret gemilerini devreye aldı. Yamada Nagamasa gibi Japon maceracıları Asya'da etkindi.

Hristiyanlaşmanın etkisini gidermek için Japonya, ekonomisinin istikrâr ve hafif ilerleme kaydettiği sakoku adı verilen bir yalıtım dönemine girdi.

Edo döneminde ekonomik kalkınma, kentleşme, emtia nakliyatının artması, yerli ve başlangıçta dış ticaretin önemli bir genişlemesi ile ticaret ve el sanatları endüstrilerinin yayılmasıydı. İnşaat işleri, bankacılık tesisleri ve tüccar birlikleri ile birlikte gelişti. Artan bir biçimde, han yetkilileri ile artan tarımsal üretim ve kırsal el sanatlarının genişlemesini gözlemledi.

18. yüzyıl ortalarında Edo'nun nüfusu 1 milyondan fazlaydı, Osaka ve Kyoto'nun her birinin 400.000'den fazla nüfusu vardı. Birçok kale kasabası da büyümüştü. Osaka ve Kyoto yoğun bir ticaret ve el sanatları üretim merkezleri haline geldi, Edo gıda ve temel kent tüketim mallarının temini için önemli bir merkezdi.

Daimyo köylülerden pirinç şeklinde vergiler toplarken, pirinç ekonominin temelini oluşturuyordu. Vergiler yüksekti, hasadın yaklaşık %40'ını oluşturuyordu. Pirinç, Edo'daki fudasashi pazarında satılmaktaydı. Para toplamak için daimyo, henüz hasat edilmemiş pirinci satmak için vadeli sözleşmeler yaptı. Bu sözleşmeler çağdaş vadeli işlemlere benzemekteydi.

Dönem boyunca, Japonya giderek Dejima'daki Hollandalı tüccarlar aracılığıyla alınan bilgi ve kitaplar yoluyla Batılı bilimleri ve teknikleri (rangaku, kelimenin tam anlamıyla "Hollanda çalışmaları" demektir) inceledi. Çalışılan başlıca alanlar, coğrafya, tıp, doğa bilimleri, astronomi, sanat, diller, elektrik olaylarının incelenmesi gibi fizik bilimleri ve mekanik bilim dallarından oluşuyordu; Batının saat tekniklerinin esinlenildiği Japon saatleri veya Wadokei'nin geliştirilmesi sağlandı.

Savaş öncesi dönem (1868-1945)

19. yüzyılın ortalarından bu yana, Meiji Restorasyonu'ndan sonra ülke Batı ticaretine ve nüfuzuna açıldı ve Japonya iki ekonomik gelişme dönemine girdi. Birincisi 1868 yılında ciddi bir şekilde başladı ve İkinci Dünya Savaşı'na kadar uzandı; ikincisi ise 1945'te başladı ve 1980'lerin ortalarına kadar devam etti.

Savaş öncesi dönemin ekonomik gelişmeleri Meiji hükümetinin "Zengin Devlet ve Güçlü Ordu Politikası" ile başladı. Meiji döneminde (1868-1912), önderler tüm gençler için yeni bir Batı merkezli eğitim sistemi açtılar, binlerce öğrenciyi Amerika'ya ve Avrupa'ya gönderdiler ve Japonya'da çağdaş bilim, matematik, teknoloji ve yabancı dil öğretmek için 3.000'den fazla Batılı görevliydi (Oyatoi gaikokujin). Hükûmet ayrıca demiryolları ve iyileştirilmiş yollar inşa etti ve ülkenin daha da gelişmesi için bir arazi yenileşme programını başlattı. Hükûmetin en büyük rolü, iş için iyi ekonomik koşulların sağlanmasına yardım etmekti. Kısacası, hükûmet rehber ve iş üreticisi olacaktı. Meiji döneminin başlarında hükûmet, girişimcilere değerlerinin bir kısmıyla satılan fabrikalar ve tersaneler inşa etti. Bu işletmelerin birçoğu hızla büyük konglomera haline geldi. Hükûmet, bir takım işveren ilkelerini yürürlüğe koyarak özel teşebbüslerin başında yer aldı.

1930'ların ortalarında, Japon nominal ücret oranları ABD'den (1930'ların ortalarına dayalı döviz kurlarına göre) "10 kat daha az" iken, fiyat seviyesi ise ABD'nin yaklaşık %44'ü olduğu tahmin edilmektedir.⁷⁰

Savaş sonrası dönem (1945'ten günümüze)

1960'lardan 1980'lere kadar, toplam reel ekonomik büyüme son derece büyüktü: 1960'larda ortalama %10 olan büyüme, 1970'lerde %5 ve 1980'lerde ortalama %4'tü.⁷¹ Sözü edilen dönemin sonuna gelindiğinde, Japonya yüksek ücretli bir ekonomi haline geldi.⁷²

1990'ların sonlarında büyümenin yavaşlaması, Japon varlık fiyatları balonunun patlamasından sonra Kayıp Onyıl (Lost Decade) olarak da adlandırıldı. Sonuç olarak, Japonya, büyük kamu işleri programlarını finanse etmek için büyük bütçe açıkları (bu Japon mali sistemine Yen cinsinden trilyonlar ekledi) verdi.

1998 yılına gelindiğinde, Japonya'daki kamu işleri projeleri, ekonominin durgunluğunu sona erdirmek için talebi yeterince teşvik edemedi. Çaresizlik içinde Japon hükûmeti, hisse senedi ve emlak piyasalarından spekülatif (kurgusal) aşırılıkları sıkıştırmaya yönelik "yapısal reform" politikalarını üstlendi. Ne yazık ki, bu politikalar Japonya'yı 1999 ve 2004 yılları arasında defalarca deflasyona itti. Princeton ekonomi profesörü Paul Krugman, 1998'deki "Japonya'nın Tuzağı" belgesinde, bir takım modellere dayanılarak Japonya'nın yeni bir seçeneği olduğunu savundu. Krugman'ın planında, enflasyon beklentilerinin yükselmesi, sonuç olarak uzun vadeli faiz oranlarını düşürme ve harcamayı artırma savunuldu.⁷³

Japonya, Krugman'ın niceliksel kolaylaştırma tekniğine dayanan bir başka teknik kullandı. Para arzının yeni basılan para ile akıcı hale getirilmesinin aksine, Japonya Merkez Bankası, enflasyon beklentilerini artırmak için para arzını genişletti. Başlangıçta, politika herhangi bir büyümeyi tetikleyemedi, ancak sonunda enflasyona neden olan beklentileri etkilemeye başladı. Ekonomide, 2005'in sonlarına doğru, nihayetinde sürekli bir iyileşme yaşanmaya başlanmıştı. Aynı yıl GSYİH büyümesi %2.8, dördüncü çeyrekte ise %5.5'lik bir artışla ABD ve Avrupa Birliği'nin aynı dönemdeki büyüme oranını geçti.⁷⁴ Önceki iyileşme eğilimlerinden farklı olarak, yerel tüketim büyümenin en önemli etmeni olmuştur.

Uzun süredir faiz oranlarının sıfıra yakın olmasına rağmen, Niceliksel kolaylaştırma stratejisi fiyat deflasyonunu durdurmada başarılı olamadı.⁷⁵ Bu, Paul Krugman gibi bazı ekonomistleri ve bazı Japon politikacıları yüksek enflasyon beklentilerinin yaratılmasını savunmaya yönlendirdi.⁷⁶ Temmuz 2006'da, sıfır oranlı politika sona erdi. 2008 yılında, Japonya Merkez Bankası, gelişmiş ülkelerde hâlâ en düşük faiz oranlarına sahipti, ancak deflasyon ortadan kaldırılmamış ve Nikkei 225 yaklaşık %50 düşmüştür (Haziran 2007 ile Aralık 2008 arasında). Bununla birlikte, 5 Nisan 2013'te Japonya Merkez Bankası, Japonya'daki para arzını iki yıl boyunca ikiye katlayarak deflasyonu ortadan kaldırmak için 60-70 trilyon yen bono ve menkul kıymet satın alacağını açıkladı. Dünyanın dört bir yanındaki pazarlar, hükûmetin mevcut etkin politikalarına olumlu yanıt verdi ve Nikkei 225, Kasım 2012'den bu yana %42'den fazlasını üzerine ekledi.⁷⁷ The Economist, iflas hukuku, arazi devir kanunu ve vergi kanunlarında yapılan iyileştirmelerin Japonya ekonomisine katkıda bulunacağını öne sürdü. Son yıllarda, Japonya neredeyse 15 ticaret ulusunun dünya çapındaki üst ihracat pazarı olmuştur.

2018'de AB-Japonya Serbest Ticaret Anlaşması imzalandı.⁷⁸

Altyapı

2005 yılında Japonya'nın enerjisinin yarısı petrolden, beşte biri kömürden ve %14'ü de doğalgazdan üretildi.⁷⁹ Japonya'daki nükleer güç elektrik üretiminin dörtte birini gerçekleştirdi ancak Fukuşima Daiiçi nükleer felaketi nedeniyle Japonya'nın nükleer güç programını sona erdirmek için büyük bir istek oluştu.⁸⁰⁸¹ Eylül 2013'te, Japonya ülke çapında son 50 nükleer enerji santralini kapatarak ulusun nükleerden özgür olmasına neden oldu.⁸²

Japonya'nın yollardaki harcamaları fazla kabul edildi.⁸³ 1,2 milyon kilometrelik asfalt yol ana ulaşım ağlarından biridir.⁸⁴ Japonya'da trafik soldan akar.⁸⁵ Tek bir hız ağı, bölünmüş, sınırlı geçiş ücretli yollar büyük şehirleri birbirine bağlar ve para toplayan kuruluşlar tarafından işletilir.⁸⁶ Yeni ve kullanılmış araçlar ucuzdur ve Japon hükûmeti insanları hibrid araç almaya teşvik eder.⁸⁷ Araç sahibi olma ücretleri ve yakıt vergileri, enerji verimliliğini arttırmak için kullanılır.⁸⁸

Demiryolu taşımacılığı Japonya'daki önemli bir ulaşım öğesidir. Düzinelerce Japon demiryolu şirketi bölgesel ve yerel yolcu taşımacılığı pazarlarında işletilmektedir; örneğin, 6 yolcu JR işletmesi Kintetsu Demiryolları, Seibu Demiryolları ve Keio Corporation.⁸⁹ Genellikle, bu işletmelerin stratejileri istasyonların yanında gayrimenkul veya mağazaları içerir ve birçok büyük istasyonun yakınında büyük mağazalar vardır.⁹⁰ Fukuoka, Kobe, Kyoto, Nagoya, Osaka, Sapporo, Sendai, Tokyo ve Yokohama gibi Japon kentleri metro sistemine sahiptir. Yaklaşık 250 hızlı Shinkansen treni büyük şehirleri birbirine bağlar.⁹¹ Tüm trenler dakik olarak bilinir ve 90 saniye gecikmesi bazı tren hizmetleri için geç kabul edilebilir.⁹²

Japonya'da 98 yolcu ve toplam 175 havaalanı vardır ve uçmak seyahat etmek için tutulan bir yoldur.⁹³⁹⁴⁹⁵ En büyük iç havaalanı olan Tokyo Uluslararası Havaalanı, Asya'nın en yoğun ikinci havalimanıdır.⁹⁶ En büyük uluslararası hava geçitleri Narita Uluslararası Havaalanı (Tokyo bölgesi), Kansai Uluslararası Havaalanı (Osaka/Kobe/Kyoto bölgesi) ve Chūbu Centrair Uluslararası Havaalanı'dır (Nagoya Bölgesi).⁹⁷ Japonya'nın en büyük limanları arasında Nagoya Limanı, Yokohama Limanı, Tokyo Limanı ve Kobe Limanı bulunmaktadır.⁹⁸

Japonya'nın enerjisinin yaklaşık %84'ü diğer ülkelerden dış alımla karşılanmaktadır.⁹⁹¹⁰⁰ Japonya dünyanın en büyük sıvı doğal gaz ithalatcısı, ikinci en büyük kömür ithalatcısı ve en büyük üçüncü net petrol dış alımcısıdır.¹⁰¹ İthal enerjiye olan bağımlılığı göz önüne alındığında, Japonya kaynaklarını çeşitlendirmeyi hedeflemiştir.¹⁰² 1970'lerin petrol bunalımlarından bu yana, Japonya enerji kaynağı olarak petrole olan bağımlılığı 1973'te %77.4 iken 2010'da yaklaşık %43.7'ye düşürdü ve doğal gaz ve nükleer enerjiye bağımlılığını artırmıştır.¹⁰³ Diğer önemli enerji kaynakları arasında kömür vardır; hidroelektrik ise Japonya'nın en büyük yenilenebilir enerji kaynağıdır.¹⁰⁴¹⁰⁵ Japonya'nın güneş enerjisi piyasası halen iş hacminde bir patlama yaşıyor.¹⁰⁶ Kerosen ayrıca taşınabilir ısıtıcılarda, özellikle de kuzeyde, evde ısıtma için yaygın olarak kullanılır.¹⁰⁷ Birçok taksi şirketi, filolarını sıvılaştırılmış doğal gaz ile çalıştırmaktadır.¹⁰⁸ Yakıt ekonomisine yönelik yeni bir başarı kitlesel olarak üretilen hibrid araçların piyasaya sürülmesiydi.¹⁰⁹ Japonya'nın ekonomik canlanışı üzerine çalışan Başbakan Shinzō Abe, Suudi Arabistan ve Birleşik Arap Emirlikleri'yle petrolün yükselen fiyatları ile ilgili Japonya'nın istikrârlı teslim alımını sağlayan bir antlaşma imzaladı.¹¹⁰¹¹¹

Makro-ekonomik eğilim

Bu, Japonya'nın gayri safi yurt içi hâsılasının, milyonlarca Japon Yeni rakamlarıyla Uluslararası Para Fonu tarafından tahmin edilen piyasa fiyatlarına ilişkin bir grafik çizelgesidir.¹¹² Ayrıca bakınız¹¹³¹¹⁴


Yıl	Gayri safi yurt içi hasıla	Değişim, ABD doları	Fiyat endeksi (2000=100)	Kişi başına Nominal GSYİH (ABD'nin yüzdesi olarak)	Kişi başına SAGP'ye göre GSYİH (ABD'nin yüzdesi olarak)
1955	8,369,500	￥360.00		10.31	–
1960	16,009,700	￥360.00		16.22	–
1965	32,866,000	￥360.00		24.95	–
1970	73,344,900	￥360.00		38.56	–
1975	148,327,100	￥297.26		59.00	–
1980	240,707,315	￥225.82	100	105.85	71.87
2005	502,905,400	￥110.01	97	85.04	71.03
2010	477,327,134	￥88.54	98	89.8	71.49

Satın alma gücü paritesi karşılaştırmalarına kıyasla, 2010 yılında ABD doları 109 Yen (￥) ile değiştirildi.¹¹⁵

GSYİH bileşimi

Sanayi Katma Değerli GSYİH 2012.¹¹⁶ Değerler, 13 Nisan 2013'teki döviz kuru esas alınarak dönüştürülmüştür.¹¹⁷

Sanayi	2012 GSYİH katma değerli milyar $	Toplam GSYİH'nın yüzdesi
Diğer hizmet etkinlikleri	1,238	23.5%
Üretim	947	18.0%
Emlak	697	13.2%
Toptan satış ve perakende satış	660	12.5%
Ulaşım ve iletişim	358	6.8%
Kamu yönetimi	329	6.2%
İnşaat	327	6.2%
Finans ve sigorta	306	5.8%
Elektrik, gaz ve su temini	179	3.4%
Devlet hizmeti etkinlikleri	41	0.7%
Madencilik	3	0.05%
Toplam	5,268	100%

Ana göstergelerin gelişimi

Aşağıdaki tablo 1980-2018 yılları arasındaki temel ekonomik verileri göstermektedir. %2'nin altındaki enflasyon yeşil renktedir.¹¹⁸¹¹⁹

<table> <thead> <tr class="header"> <th>Yıl</th> <th>GSYİH (milyar ABD doları, SAGP)</th> <th>Kişi başına GSYİH (ABD doları, SAGP)</th> <th>GSYİH büyümesi (reel)</th> <th>Enflasyon oranı (Yüzde olarak)</th> <th>İşsizlik (Yüzde olarak)</th> <th>Devlet borcu (GSYİH'nın %'si olarak)</th> </tr> </thead> <tbody> <tr class="odd"> <td>1980</td> <td>1,041.7</td> <td>8,921</td> <td>%3.2</td> <td>%7.8</td> <td>%2.0</td> <td>%48.8</td> </tr> <tr class="even"> <td>1981</td> <td>1,187,0</td> <td>10,091</td> <td>%4.2</td> <td>%4.9</td> <td>%2.2</td> <td>%54.0</td> </tr> <tr class="odd"> <td>1982</td> <td>1,302.4</td> <td>10,995</td> <td>%3.3</td> <td>%2.7</td> <td>%2.4</td> <td>%59.0</td> </tr> <tr class="even"> <td>1983</td> <td>1,401.5</td> <td>11,750</td> <td>%3.5</td> <td>%1.9</td> <td>%2.7</td> <td>%64.9</td> </tr> <tr class="odd"> <td>1984</td> <td>1,516.5</td> <td>12,632</td> <td>%4.5</td> <td>%2.3</td> <td>%2.7</td> <td>%67.0</td> </tr> <tr class="even"> <td>1985</td> <td>1,647.0</td> <td>13,634</td> <td>%5.2</td> <td>%2.0</td> <td>%2.6</td> <td>%69.7</td> </tr> <tr class="odd"> <td>1986</td> <td>1,736.1</td> <td>14,295</td> <td>%3.3</td> <td>%0.6</td> <td>%2.8</td> <td>%75.5</td> </tr> <tr class="even"> <td>1987</td> <td>1,864.6</td> <td>15,279</td> <td>%4.7</td> <td>%0.1</td> <td>%2.9</td> <td>%77.3</td> </tr> <tr class="odd"> <td>1988</td> <td>2,060.8</td> <td>16,816</td> <td>%6.8</td> <td>%0.7</td> <td>%2.5</td> <td>%73.2</td> </tr> <tr class="even"> <td>1989</td> <td>2,245.0</td> <td>18,247</td> <td>%4.9</td> <td>%2.3</td> <td>%2.3</td> <td>%66.8</td> </tr> <tr class="odd"> <td>1990</td> <td>2,441.9</td> <td>19,782</td> <td>%4.9</td> <td>%3.1</td> <td>%2.1</td> <td>%64.3</td> </tr> <tr class="even"> <td>1991</td> <td>2,609.4</td> <td>21,056</td> <td>%3.4</td> <td>%3.3</td> <td>%2.1</td> <td>%63.5</td> </tr> <tr class="odd"> <td>1992</td> <td>2,691.5</td> <td>21,641</td> <td>%0.8</td> <td>%1.8</td> <td>%2.2</td> <td>%68.0</td> </tr> <tr class="even"> <td>1993</td> <td>2,741.3</td> <td>21,970</td> <td>%−0.5</td> <td>%1.2</td> <td>%2.5</td> <td>%74.2</td> </tr> <tr class="odd"> <td>1994</td> <td>2,827.4</td> <td>22,598</td> <td>%1.0</td> <td>%2.1</td> <td>%2.9</td> <td>%85.0</td> </tr> <tr class="even"> <td>1995</td> <td>2,965.5</td> <td>23,642</td> <td>%2.7</td> <td>%−0.1</td> <td>%3.2</td> <td>%95.9</td> </tr> <tr class="odd"> <td>1996</td> <td>3,113.3</td> <td>24,765</td> <td>%3.1</td> <td>%0.1</td> <td>%3.4</td> <td>%101.0</td> </tr> <tr class="even"> <td>1997</td> <td>3,200.6</td> <td>25,400</td> <td>%1.1</td> <td>%1.7</td> <td>%3.4</td> <td>%106.7</td> </tr> <tr class="odd"> <td>1998</td> <td>3,198.9</td> <td>25,318</td> <td>%−1.1</td> <td>%0.6</td> <td>%4.1</td> <td>%117.9</td> </tr> <tr class="even"> <td>1999</td> <td>3,239.6</td> <td>25,592</td> <td>%−0.3</td> <td>%−0.3</td> <td>%4.7</td> <td>%131.1</td> </tr> <tr class="odd"> <td>2000</td> <td>3,405.5</td> <td>26,850</td> <td>%2.8</td> <td>%−0.7</td> <td>%4.7</td> <td>%137.9</td> </tr> <tr class="even"> <td>2001</td> <td>3,497.2</td> <td>27,508</td> <td>%0.4</td> <td>%−0.7</td> <td>%5.0</td> <td>%146.8</td> </tr> <tr class="odd"> <td>2002</td> <td>3,555.1</td> <td>27,905</td> <td>%0.1</td> <td>%−0.9</td> <td>%5.4</td> <td>%156.8</td> </tr> <tr class="even"> <td>2003</td> <td>3,681.4</td> <td>28,843</td> <td>%1.5</td> <td>%−0.2</td> <td>%5.2</td> <td>%162.7</td> </tr> <tr class="odd"> <td>2004</td> <td>3,866.0</td> <td>30,266</td> <td>%2.2</td> <td>%0.1</td> <td>%4.7</td> <td>%171.7</td> </tr> <tr class="even"> <td>2005</td> <td>4,056.8</td> <td>31,755</td> <td>%1.7</td> <td>%−0.3</td> <td>%4.4</td> <td>%176.8</td> </tr> <tr class="odd"> <td>2006</td> <td>4,240.8</td> <td>33,197</td> <td>%1.4</td> <td>%0.2</td> <td>%4.1</td> <td>%176.4</td> </tr> <tr class="even"> <td>2007</td> <td>4,425.6</td> <td>34,641</td> <td>%1.7</td> <td>%0.0</td> <td>%3.8</td> <td>%175.4</td> </tr> <tr class="odd"> <td>2008</td> <td>4,463.1</td> <td>34,952</td> <td>%−1.0</td> <td>%1.4</td> <td>%4.0</td> <td>%183.4</td> </tr> <tr class="even"> <td>2009</td> <td>4,253.4</td> <td>33,347</td> <td>%−5.4</td> <td>%−1.4</td> <td>%5.1</td> <td>%201.0</td> </tr> <tr class="odd"> <td>2010</td> <td>4,485.9</td> <td>35,157</td> <td>%4.2</td> <td>%−0.7</td> <td>%5.1</td> <td>%207.8</td> </tr> <tr class="even"> <td>2011</td> <td>4,573.2</td> <td>35,775</td> <td>%−0.1</td> <td>%−0.3</td> <td>%4.6</td> <td>%222.1</td> </tr> <tr class="odd"> <td>2012</td> <td>4,727.1</td> <td>37,060</td> <td>%1.5</td> <td>%−0.1</td> <td>%4.3</td> <td>%229.0</td> </tr> <tr class="even"> <td>2013</td> <td>4,909.9</td> <td>38,478</td> <td>%2.0</td> <td>%0.3</td> <td>%4.0</td> <td>%232.5</td> </tr> <tr class="odd"> <td>2014</td> <td>5,021.5</td> <td>39,381</td> <td>%0.4</td> <td>%2.8</td> <td>%3.6</td> <td>%236.1</td> </tr> <tr class="even"> <td>2015</td> <td>5,137.3</td> <td>40,392</td> <td>%1.2</td> <td>%0.8</td> <td>%3.4</td> <td>%231.3</td> </tr> <tr class="odd"> <td>2016</td> <td>5,225.1</td> <td>41,297</td> <td>%0.6</td> <td>%−0.1</td> <td>%3.1</td> <td>%236.3</td> </tr> <tr class="even"> <td>2017</td> <td>5,427.1</td> <td>42,818</td> <td>%1.9</td> <td>%0.5</td> <td>%2.9</td> <td>%235.0</td> </tr> <tr class="odd"> <td>2018</td> <td>5,594.5</td> <td>44,227</td> <td>%0.8</td> <td>%1.0</td> <td>%2.4</td> <td>%237.1</td> </tr> </tbody> </table>

Ekonominin işkolları

Tarım

Japon tarım işkolu ülkenin toplam GSYİH'sının yaklaşık %1,4'ünü oluşturmaktadır.¹²⁰ Japonya topraklarının sadece %12'si ekime uygundur.¹²¹¹²² Ekilebilir arazinin eksikliği nedeniyle, küçük alanlarda ekip biçme yapmak için bir taraça sistemi kullanılmaktadır.¹²³ Bu durum, birim başına dünyanın en yüksek mahsul verimi seviyelerinden biriyle sonuçlanırken, toplam tarımsal kendi kendine yetme oranı yaklaşık 56.000 km² (14 milyon dönüm) üzerinde olmak üzere yaklaşık %50 seviyesindedir.

Bununla birlikte, Japonya'nın küçük tarım sektörü de oldukça mali destekli ve Kuzey Amerika'da olduğu gibi büyük ölçekli tarım yerine küçük çaplı tarımı tercih eden hükûmet düzenlemeleri ile korunmaktadır.¹²⁴ Mevcut çiftçilerin, ardıllarını bulmakta güçlük çektiği ve bir zamanla yaşlanmakta olduğu için çiftçilik konusunda giderek artan bir endişe vardır.¹²⁵

Pirincin önemi, Japonya'nın hemen hemen tüm hububat üretimini açıklamaktadır.¹²⁶ Japonya dünyanın ikinci büyük tarımsal ürün ithalatçısıdır.¹²⁷ En çok korunan ürün olan pirinç,% 777.7'lik tarifelere tabidir.¹²⁸¹²⁹

Japonya genelde pirinçte kendine yeterli olsa da (pirinç krakerleri ve işlenmiş gıdalar yapımında kullanılanlar hariç) ve buğdayda, ülkenin diğer hububat ve yem bitkileri gereksinimlerinin yaklaşık %50'sini ithal etmesi ve et arzının yarısı için dış alıma gereksinimi bulunmaktadır.¹³⁰¹³¹ Japonya büyük miktarlarda buğday ve soya fasulyesi ithal etmektedir.¹³² Japonya, AB'nin tarımsal ihracatı için 5. büyük pazardır.¹³³ Japonya'da satılan mandalinaların %90'ından fazlası Japonya'da yetiştirilmektedir.¹³⁴ Elma ise elma ithalatında var olan kısıtlamalar nedeniyle yetiştirilmektedir.¹³⁵

Balıkçılık

Japonya yakalanan balık miktarıyla 1996'da dünyada dördüncü sırada yer aldı.¹³⁶ Japonya tarafından balık avı, 2005 yılında 4,074.580 metrik ton, 2000'de 4.987.703 ton'dan az, 1990'da 9.558.615 ton, 1980'de 9.864.422 ton, 1970 yılında 8.520.397 ton, 1960'ta 5,583,796 ton ve 1950 yılında 2.881.855 ton balık olarak gerçekleşti.¹³⁷ 2003 yılında toplam su ürünleri yetiştiriciliği üretimi 1.301.437 ton olarak öngörülmüştür.¹³⁸ 2010 yılında Japonya'nın toplam balıkçılık üretimi 4.762.469 balıktır.¹³⁹ Açık deniz balıkçılığı, o dönemde tekrarlayan iniş ve çıkışlar yaşasa da, 1980'lerin sonlarında ülkenin toplam balık avlarının ortalama %50'sini oluşturuyordu.

Küçük tekneler, set ağları ve tuzakları veya ıslah teknikleri ile kıyı balıkçılığı, sanayinin toplam üretiminin yaklaşık üçte birini oluştururken, orta boy tekneler ile deniz balıkçılığı toplam üretimin yarıdan fazlasını oluşturmaktadır. Geri kalan kısmı ise derin deniz balıkçılığı oluşturmaktadır. Yakalanan su ürünleri çeşitleri arasında sardalya, kızıl orkinos, yengeç, karides, somon, kömür balığı, kalamar, istiridye, uskumru, çipura, uskumru turnası, ton balığı ve Japon kuzu balığı (akya) bulunur. Somon, alabalık ve yılanbalığı kuluçkahaneleri ve balık çiftliklerini de içeren tatlısu balıkçılığı,¹⁴⁰ Japonya balıkçılık endüstrisinin yaklaşık %30'unu oluşturmaktadır. Japonya'nın nehirlerindeki yaklaşık 300 balık türü arasında yayın balığı, pazı, ringa balığı ve gobi çeşitleri ve yengeçler ve kerevit gibi tatlısu kabukluları vardır.¹⁴¹ Japonya'daki 47 ilin tamamında deniz ve tatlı su ürünleri yetiştiriciliği yapılmaktadır.¹⁴²

Japonya dünyanın en büyük balıkçı filolarından birine sahiptir ve küresel balık avlamalarının yaklaşık %15'ini oluşturur;¹⁴³ Japonya'nın balıkçılığının ton balığı gibi balık stoklarında azalmaya yol açtığına dair bazı iddialarda bulunmaktadır.¹⁴⁴ Japonya ayrıca yarı ticari balina avcılığını destekleyerek tartışmalara yol açmıştır.¹⁴⁵

Sanayi

Japon imalat endüstrisi son derece başarılı olan çeşitli gelişmiş sanayilerle çok çeşitlenmiştir. Sanayi ulusal GSYİH'nın %24'ünü oluşturmaktadır.¹⁴⁶

Sanayi çeşitli bölgelerde yoğunlaşmıştır, Tokyo'yu çevreleyen Kantō bölgesi, (Keihin sanayi bölgesi) Osaka'yı çevreleyen Kansai bölgesi (Hanshin sanayi bölgesi) ve Nagoya'yı (Chūkyō-Tōkai sanayi bölgesi) çevreleyen Tōkai bölgesi ülkenin ana sanayi merkezleridir.¹⁴⁷¹⁴⁸¹⁴⁹¹⁵⁰¹⁵¹¹⁵² Diğer sanayi merkezleri, Seto İç Denizi çevresindeki Honshu'nun güneybatı kesimini ve Kuzey Şikoku'yu (Setouchi sanayi bölgesi) ve Kyūshû'nun kuzeyini (Kitakyūshū) içerir. Buna ek olarak, Taiheiyō Kuşağı adı verilen endüstri merkezlerinden oluşan uzun dar bir kuşak vardır ve değirmen kasabaları olarak gelişen belirli sanayiler tarafından kurulan Tokyo ve Fukuoka arasında bulunur.

Japonya, tüketici elektroniği, otomobil üretimi, yarıiletken imalatı, optik elyaflar, optoelektronik, optik medya, faks ve fotokopi makineleri ve gıda ve biyokimyadaki fermantasyon süreçleri gibi birçok alanda yüksek teknolojik gelişmelere sahiptir. Bununla birlikte, pek çok Japon şirketi ABD, Güney Kore ve Çin'den gelen yeni rekabetle karşı karşıyadır.¹⁵³

Otomobil üretimi

Japonya, dünyanın üçüncü büyük otomobil üreticisidir.¹⁵⁴ Toyota halen dünyanın en büyük otomobil üreticisidir ve Japon otomobil üreticileri Nissan, Honda, Suzuki ve Mazda da dünyanın en büyük otomobil üreticileri arasında bulunmaktadır.¹⁵⁵¹⁵⁶

Madencilik ve petrol arama

Japonya'nın madencilik üretimi azdır ve Japonya'da maden yatakları çok azdır.¹⁵⁷¹⁵⁸ Bununla birlikte, Japonya kıyılarında nadir toprak elementlerinin büyük miktarda birikimi tespit edilmiştir.¹⁵⁹ 2011 mali yılında, ham petrolün yurt içi hasılası 820 bin kilolitre idi ve bu, Japonya'nın toplam ham işleme hacminin %0,4'ü idi.¹⁶⁰

Hizmetler

Japonya'nın hizmet sektörü, toplam ekonomik üretiminin yaklaşık dörtte birini oluşturuyor.¹⁶¹ Mitsubishi UFJ, Mizuho, NTT, TEPCO, Nomura, Mitsubishi Estate, ION, Mitsui Sumitomo Sigorta, SoftBank, JR East, Seven & I, KDDI ve Japan Airlines gibi bankacılık, sigorta, gayrimenkul, perakende ticaret, ulaşım ve telekomünikasyon alanındaki büyük kuruluşlar Dünyanın en büyük şirketleri arasında sayılır.¹⁶²¹⁶³ Dünyadaki en çok satılan beş gazeteden dördü Japon gazetesidir.¹⁶⁴ Koizumi hükûmeti, 2015 yılında ülkenin en büyük özelleştirme tasarrufu ve sigorta sağlayıcılarından olan Japan Post'u kurmuştur.¹⁶⁵ Altı büyük keiretsu, Mitsubishi, Sumitomo, Fuyo, Mitsui, Dai-Ichi Kangyo ve Sanwa Grubudur.¹⁶⁶ Japonya, Forbes Global 2000'de bulunan 251 şirkete ev sahipliği yapıyor ya da 2013 yılı itibarıyla listede %12.55'lik bir oranda temsil ediliyor.¹⁶⁷

Turizm

2012'de Japonya, 8,3 milyonun üzerinde ziyaretçi ile Asya ve Pasifik'te en çok ziyaret edilen beş ülkeden biri oldu.¹⁶⁸ 2013 yılında, yenin zayıf olması ve güneybatı Asya ülkelerinin vize gereksinimlerinin kolaylaşması nedeniyle Japonya, 11.25 milyon ziyaretçi ile rekor kırdı ve bu hükûmetin planladığı 10 milyon ziyaretçi hedefinden yüksekte gerçekleşti.¹⁶⁹¹⁷⁰¹⁷¹ Hükûmet, Tokyo'daki 2020 Yaz Olimpiyatları ile yılda 20 milyon ziyaretçiyi ülkeye çekmeyi umuyor.¹⁷² En bilindik ziyaret edilen yerlerden bazıları arasında, Tokyo'daki Şinjuku, Ginza, Şibuya ve Asakusa bölgeleri ve Osaka, Kobe ve Kyoto şehirleri ile Himeji Kalesi vardır.¹⁷³ Ayrıca, çeşitli kayak merkezleri ve lüks oteller inşa edilmiş olan Hokkaido, ziyaretçiler için popüler bir kış varış yeridir.¹⁷⁴¹⁷⁵

Finans

Tokyo Menkul Kıymetler Borsası, piyasa değeri ile Dünya'nın dördüncü en büyük borsasıdır ve aynı zamanda 2,292 kayıtlı şirketle Asya'nın en büyük ikinci borsasıdır.¹⁷⁶¹⁷⁷¹⁷⁸ Nikkei 225 ve TOPIX, Tokyo Menkul Kıymetler Borsası'nın iki önemli borsa endeksidir.¹⁷⁹¹⁸⁰ Tokyo Menkul Kıymetler Borsası ve Japonya'daki bir başka büyük borsa olan Osaka Borsası, 1 Ocak 2013'te birleşerek dünyanın en büyük borsalarından birisini oluşturmuştur.¹⁸¹ Japonya'daki diğer borsalar arasında Nagoya Borsası, Fukuoka Borsası ve Sapporo Borsası yer almaktadır.¹⁸²¹⁸³

İşgücü

Aralık 2013'teki işsizlik oranı, güçlü ekonomik toparlanmanın etkisiyle, 2009 yılı Haziran ayındaki %5.2 olan işsizlik oranından 1.5 puan düşüşle %3.7 oldu.¹⁸⁴¹⁸⁵¹⁸⁶

2008'de Japonya'nın işgücü 66 milyon işçiden oluşuyordu —%40'ı kadın— ve hızla küçülüyordu.¹⁸⁷ Japon işgücünün uzun vadede en büyük kaygısı, düşük doğum oranıdır.¹⁸⁸ 2005 yılının ilk yarısında, Japonya'daki ölümlerin sayısı doğumların sayısını aştı ve başlangıçta 2007'de başlaması beklenen nüfustaki düşüşün zaten başladığını gösterdi. Azalan bu doğum oranı için bir önlem göç engellerini kaldırmak olsa da ona yönelik yeni adımlar atılmasına rağmen Japon hükûmeti bunu yapmak konusunda isteksiz davrandı, çünkü Japonya'ya olası bir yabancı göçü vatandaşlar arasında kabul görmemekteydi.¹⁸⁹

1989'da ağırlıklı olarak kamu sektörü sendika konfederasyonu olan SOHYO (Japon Ticaret Birlikleri Genel Konseyi), Japon Ticaret Birliği Konfederasyonu'nu oluşturmak üzere RENGO (Japon Özel Sektör Ticaret Birliği Konfederasyonu) ile birleşti. Ülke çapında işçi sendikaları üyeleri yaklaşık 12 milyon kişiden oluşur.

Kanun ve hükümet

Japonya, 2013 yılında iş yapma kolaylığı endeksinde 185 ülke içinde 27'inci sırada yer almaktadır.¹⁹⁰

Japonya, gelişmiş dünyadaki en küçük vergi oranlarından birine sahiptir.¹⁹¹ Kesintiler yapıldıktan sonra, işçilerin çoğunluğu kişisel gelir vergilerinden muaftır. Tüketim vergi oranı sadece %8, kurumlar vergisi oranı dünyanın en yüksek ikinci vergi oranı olan %36,8 ile yüksek seviyededir.¹⁹²¹⁹³¹⁹⁴ Ancak Temsilciler Meclisi, Ekim 2015'te tüketim vergisini %10'a yükseltecek bir yasa tasarısını kabul etti.¹⁹⁵ Hükûmet ayrıca kurumlar vergisini azaltmaya ve otomobil vergisini aşamalı olarak durdurmaya karar verdi.¹⁹⁶¹⁹⁷

2016'da IMF, Japonya'yı para ve maliye teşvikinin üstünde yüksek ücretler üstlenmek için iş gücü piyasasında çift kademeli istihdam sistemiyle mücadele için, reformlarla birleştirilerek, çalışanların ücretlerini yükseltmeye çalışan bir gelir politikasını benimsemeye çağırdı. Shinzō Abe şirketleri yılda en az yüzde üç oranında ücretlendirmeye (enflasyon hedefi artı ortalama verimlilik artışı oranında) teşvik etti.¹⁹⁸¹⁹⁹²⁰⁰

Ortaklık yasalarının hissedarlara yöneticiler üzerinde etkin bir güç vermesine rağmen, hissedar eylemciliği nadirdir.²⁰¹ Başbakan Shinzō Abe'ye göre kurumsal yönetim reformu, ekonomik büyümeyi teşvik etmek için önemli bir girişimdi. 2012'de önde gelen Japon şirketlerinin yaklaşık %40'ı bağımsız yöneticilere sahipti ve 2016'da ise çoğu bağımsız yönetici atamaya başlamıştır.²⁰²²⁰³

Hükûmetin yükümlülükleri, bir katrilyon yenin üzerinde borcu olan veya 8,535,340,000,000 ABD doları karşılığı her ülkenin ikinci en büyük kamu borcunu içeriyor.²⁰⁴²⁰⁵²⁰⁶ Eski Başbakan Naoto Kan durumu 'acil' olarak nitelendirdi.²⁰⁷

Japonya Merkez Bankası, Çin Halk Cumhuriyeti'nden sonra, 1,2 trilyon civarı ABD Doları döviz rezervleriyle Dünya'da ikinci en büyük döviz rezervine sahiptir.²⁰⁸

Kültür

Genel bakış

Nemawashi (根回し) veya "ortak görüş oluşturma", Japon kültüründe, önerilen bazı değişiklik veya projeler temelinde, ilgili insanlarla konuşarak, destek ve geribildirim toplama ve sessizce yayma gibi gayri resmi bir süreçtir. Herhangi bir resmî adım atılmadan önce önemli bir değişiklik önemli bir unsur olarak kabul edilir ve başarılı nemawashi değişikliklerin her tarafın rızası ile yapılmasını sağlar.

Japon şirketleri, "Toyota Tarzı" gibi yönetim yöntemleri ile ünlüdür. Kaizen (改善, Japonca "iyileştirme") hayatın tüm yönleri boyunca sürekli iyileştirmeye odaklanan bir Japon felsefesidir. İşyerine uygulandığında kaizen etkinlikleri, üretimden yönetim ve icra kurulu başkanı'ndan montaj hattı çalışanlarına kadar bir işletmenin tüm işlevlerini sürekli olarak geliştirir.²⁰⁹ Tektipleştirilmiş etkinlikleri ve süreçleri geliştirerek, Kaizen atıkları ortadan kaldırmayı hedeflemektedir (bakınız Yalın üretim). Kaizen, Japonya'nın İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Toyota'sıyla birlikte iyileşme sürecinde birkaç Japon şirketinde uygulandı ve o zamandan beri dünyadaki işletmelerde yaygınlaşmıştır.²¹⁰ Bazı değer sistemleri dahilinde, Kaizen'in hayatın her alanını iyileştirmesi beklense de, Japon işçilerinin günde saatlerce emek harcaması ironiktir.

Bazı şirketlerin güçlü işletme sendikaları ve *shuntō*ları vardır. Japonya'da olduğu gibi Nenko Sistemi veya Nenko Joretsu, Japon emeklilik yakınlığına dayanan bir çalışanı teşvik sistemidir. Sistemin yararı, yaşlı çalışanların emeklilikten önce daha yüksek bir maaş düzeyi elde etmelerine ve genellikle yönetici saflarına daha fazla tecrübe kazandırmasına imkân vermesidir. Sistemin zararı, yeni yeteneklerin deneyimle birleştirilmesine ve uzmanlaşmış becerilere sahip kişilerin zaten kalabalık yönetici saflarına yükseltilmesine izin vermemesidir. Ayrıca, "doğru işe doğru kişi"nin getirileceğini garanti etmez veya sağlamaya çalışmaz.

Devlet bürokratları ve şirketler arasındaki ilişkiler sıklıkla birbirine yakındır. Japon kıdemli bürokratların özel ve kamu sektörlerinde yüksek profilli konumlarda emekli oldukları kurumsallaşmış bir uygulamadır. Uygulama giderek yozlaşmış ve ekonomik ve siyasi yenileşmeleri engelleyen özel sektör ile devlet arasındaki ilişkileri azaltma çabalarına bir sınırlama olarak görülmektedir. Yaşam boyu istihdam (shūshin koyō) ve kıdem temelli kariyer gelişimi Japon çalışma ortamında yaygın olarak görülmektedir.²¹¹²¹² Japonya bu ölçütlerin bazılarından yavaş yavaş uzaklaşmaya başlamıştır.²¹³²¹⁴

, gelirleri maaş temelli olan bir kimseye atıfta bulunur; yani özellikle şirketler için çalışan kişilere atıfta bulunulur. Japon şirketlerin sıkça kullandığı Japon mangaları ve anime'lerdeki yaygınlığı, İngilizce konuşan ülkelerde Japon beyaz yakalı işadamları için bir isim olarak yavaş yavaş kabul görmüştür. Kelime, Japon kültürü ile ilgili birçok kitapta ve makalede bulunabilir. II. Dünya Savaşı'ndan hemen sonra, bir maaşlı birey olmak, istikrârlı, orta sınıf bir yaşam tarzının geçidi olarak görülüyordu. Çağdaş kullanımda bu terim uzun çalışma saatlerinde işbirliği, kurumsal hiyerarşide düşük saygınlık, maaş, ücret köleliği ve karōshi haricinde önemli gelir kaynaklarının bulunmaması anlamları taşımaktadır. Maaşçı terimi neredeyse tamamen erkekleri ifade eder.

Bir ofis kadını, (genellikle OL (Office lady) şeklinde kısaltılmış olarak (Japonca: オーエル Ōeru)), Japonya'da çay servisçiliği ve sekreterlik ya da büro işleri gibi pembe yaka görevlerini yerine getiren kadın bir büro çalışanıdır. Pek evlenmemiş Japonlar gibi, OL'ler genellikle anne-babalarıyla erken yetişkinlik durumunda yaşar. Ofis kadınları genelde tam zamanlı olarak daimi kadroya sahip olsalar da, yaptıkları işler genellikle çok az tanıtım fırsatına sahiptir ve genellikle evlilik yaptıktan sonra işlerinden ayrıldıklarına dair bir örtülü beklenti vardır.

(diğer yazımlar aşağıda) evde çalışanlar ve öğrenciler hariç tam zamanlı istihdam eksikliği olan veya işsiz olan 15 ila 34 yaş arasındaki insanlar için yapılan Japonca bir söylemdir. Ayrıca, yetersiz çalışanlar veya serbest çalışanlar olarak da tanımlanabilirler. Bu insanlar lise veya üniversitenin ardından kariyerine başlamıyor ancak bunun yerine genellikle ebeveynleri ile birlikte beleşçi tekler olarak yaşıyor ve düşük vasıflı ve düşük ücretli işlerde biraz para kazanıyorlar. Düşük gelirli olanlar ve serbestler bir ailenin başlamasını zorlaştırıyor ve niteliklerin eksikliği, bir sonraki aşamada bir kariyere başlamayı zorlaştırıyor.

, mesleki ani ölümü belirten "aşırı işten ölüm" olarak tam anlamıyla Japonca tercüme edilebilir. Karōshi ölümlerinin başlıca tıbbî nedenleri strese bağlı kalp krizi ve inmedir.

, (bazen "kurumsal martaval", "toplantı adamları" veya "kurumsal şantajcı" olarak da tercüme edilir) Japonya'ya özgü, uzmanlaşmış haraççı, genellikle yıllık toplantılarında () şirketleri ve yönetimlerini kamuda küçük düşürüp tehdit ederek şirketlerden para koparan veya şantaj yapan yakuza ile ilişkili özel bir harekete geçiricidir. para alıcısı veya tefeci anlamında Japonca bir terimdir. Maaşçı ve nakit para için Japonca sözcüklerin bir daralması olarak ortaya çıkar. Yaklaşık 14 milyon insan ya da Japon nüfusun %10'u bir "sarakin"den ödünç para almış durumdadır. Toplamda, 10.000 kuruluş vardır (on yıl önce 30.000'den aşağıdaydı); ancak, ilk yedi şirket pazarın %70'ini oluşturmaktadır. Ödenmemiş kredilerin değeri toplam 100 milyar dolardır. En büyük sarakinler halka açık ticarettedir ve sıklıkla büyük bankalar ile işbirliği içerisindedir.²¹⁵

Japonya'daki ilk "Batı tarzı" mağaza 1904 yılında kurulan ve 1673'ten itibaren Echigoya adında bir kimono mağazası olan Mitsukoshi'ydi. Ne var ki, kökler düşünüldüğünde Matsuzakaya 1611 tarihi ile daha uzun bir geçmişe sahiptir. Kimono dükkânı 1910'da bir mağazaya dönüştü. 1924'te Matsuzakaya, Ginza mağazasında sokak ayakkabılarının iç mekânlarda giyilmesi sağlandı; bu o zaman için yenilikçi bir şeydi.²¹⁶ Eski kimono dükkânları olan bu mağazalar daha önceki tarihlerde piyasaya hakim olmuşlardır. Çok yönlü ortamlarına katkıda bulunan lüks ürünler sattılar ya da sergilediler. Japon mağazalarının bir başka kökeni demiryolu şirketinden geliyor. Ülkede pek çok özel demiryolu işleticisi vardır ve 1920'lerden itibaren doğrudan kendi hatlarının üzerinde terminal bağlantılı mağazalar açmaya başlamışlardır. Seibu ve Hankyu bu türdeki özgün örneklerdir. 1980'lerden itibaren, Japon mağazaları süpermarketlerden ve alışveriş merkezlerinden gelen şiddetli rekabetle karşı karşıya kalmakta ve varlıklarını yavaş yavaş kaybetmektedirler. Yine de, depāto ülkedeki kültürel muhafazakârlığın çeşitli yönlerini simgeler. Saygın mağazalar için hediye sertifikaları sıklıkla Japonya'da resmî hediye olarak verilir. Japonya'daki mağazalar genelde geniş bir yelpazede hizmet sunar ve bunlara döviz satışı, seyahat yer ayırtmaları, yerel konserler için bilet satışı ve diğer etkinlikler dâhildir.

Keiretsu

iş ilişkileri ve ortaklıkları birbirine kenetleyen bir dizi şirkettir. Bu bir tür işletme topluluğudur. Öncültür özgün "keiretsu"lar, II. Dünya Savaşı'ndan sonra ekonomik mucize sırasında Japonya'da ortaya çıktı. Japonya'nın teslim olmasından önce, Japon sanayisi, büyük aileler kontrolündeki dikey tekeller tarafından idare edildi ve buna zaibatsu deniyordu. 1940'lı yılların sonlarında zaibatsu yapısı dağılmaya uğradı ancak zaibatsuların parçalanması ile kurulan şirketler yeniden bütünleştirildi. Dağılan şirketler, birçok sanayi sektörü arasında yatay olarak bütünleşik birlikler oluşturmak için hisse alımlarıyla yeniden birbirine bağlandı. Mümkün olduğunda, "keiretsu" şirketleri de birbirlerini besleyerek birliklere dikey olarak bütünleşirler. Bu dönemde, resmî hükûmet siyaseti, yoğunlaşan dünya ticaret rekabetinden kaynaklanan baskılara dayanabilecek sağlam ticaret şirketlerinin kurulmasını teşvik etti.²¹⁷

Büyük keiretsular her biri keiretsu üye kuruluşlarına para ödeyen ve şirketlerde özsermaye konumları bulunan bir bankaya odaklanmıştı. Her merkez bankası keiretsu'daki kuruluşlar üzerinde büyük denetime sahipti ve bir izleme organı ve acil bir kurtarma şirketi gibi hareket etti. Bu yapının olumlu bir etkisi, hiçbir taraf bankaların gücüne meydan okuyamayacakları için, Japonya'da düşman devralmaların varlığını en aza indirecekti.

İki tür keiretsu vardır: dikey ve yatay. Dikey keiretsu bir şirkette örgütlenmeyi ve ilişkileri gösterir (örneğin belirli bir ürünün tüm üretim faktörleri birbirine bağlıdır), yatay bir keiretsu ise bir banka ve ticaret şirketinin merkezindeki kurumlar ve sanayi arasındaki ilişkileri gösterir. Her ikisi de karmaşık bir şekilde birbirine dokunur ve birbirlerini sürdürülür kılarlar.

1990'lardaki Japon durgunluğu keiretsu yapısı üzerinde derin etkilere sahipti. En büyük bankaların çoğu kötü kredi portföyleri yüzünden sert bir şekilde etkilenmiş ve birleşmeye zorlanmış veya işini bırakmak zorunda kalmıştı. Bu durum, keiretsular arasındaki hatları bulanıklaştırma etkisine sahipti: örneğin, Sumitomo Bank ve Mitsui Bank, 2001 yılında Sumitomo Mitsui Banking Corporation oldu; Sanwa Bank (Hankyu-Toho Grubu'nun bankası) Tokyo-Mitsubishi UFJ Bank'ın bir parçası haline geldi. Buna ek olarak, keiretsu sisteminin dışındaki birçok şirket, örneğin Sony, sistem içindeki kendi muadillerinden daha iyi performans sergilemeye başladı.

Genel olarak, bu gibi nedenlerle iş dünyasında eski "keiretsu sistemi"nin etkili bir iş modeli olmadığı ve keiretsu ittifaklarının genel bir gevşemeye yol açtığı konusunda güçlü bir düşünce oluştu. Keiretsu'lar halen var olmakla birlikte, 1990'lardan önce olduğu gibi merkezî ya da bütünleşik değildirler. Bu durum, kuruluşlara artık bankalar tarafından kolaylıkla "kurtarma operasyonu" yapılamamasına ve daha bağımsız hissedarlar tarafından artan türev işlemler davası açılma riski nedeniyle, Japonya'da artan bir kurumsal edinim endüstrisine yol açmıştır.

Diğer ekonomik göstergeler

Net uluslararası yatırım duruşu: 266,223 \ milyar²¹⁸ (1.)²¹⁹

Sanayi Üretimi Büyüme Hızı: %7.5 (2010 tahm.)

Yatırım (brüt sabit): GSYİH'nın %20,3'ü (2010 tahm.)

En Düşük %10: %4.8
En yüksek %10: %21.7 (1993)

Tarım - Ürünler: pirinç, şeker pancarı, sebze, meyve, domuz, kümes hayvanları, süt ürünleri, yumurta, balık

İhracat - Emtialar: makine ve teçhizat, motorlu taşıtlar, yarı iletkenler, kimyasallar

İthalat - Emtialar: makine ve ekipman, yakıtlar, gıda maddeleri, kimyasallar, tekstil ürünleri, hammaddeler (2001)

Döviz kurları:
1 ABD Doları başına Japon Yeni - 88.67 (2010), 93.57 (2009), 103.58 (2008), 117.99 (2007), 116.18 (2006), 109.69 (2005), 115.93 (2003), 125.39 (2002) 121.53 (2001), 105.16 (Ocak 2000), 113.91 (1999), 130.91 (1998), 120.99 (1997), 108.78 (1996), 94.06 (1995)

Elektrik:

Elektrik tüketimi: 925.5 milyar kWh (2008)
Elektrik üretimi: 957,9 milyar kWh (2008 tahm.)
Elektrik - ihracat: 0 kWh (2008)
Elektrik - ithalat: 0 kWh (2008)

Elektrik - Kaynağına göre üretim:

Fosil Yakıt: %69.7
Hidro: %7.3
Nükleer: %22.5
Diğer: %0.5 (2008)

Elektrik akımı ölçütleri:

Ōi Nehri'nden 50 Hz'de 100 volt (Shizuoka) Kuzeye doğru;
60 Hz'de 100 volt Güneye doğru

Petrol:

üretim: 132,700 varil/gün (21,100 m³/d) (2009) (Petrol üreten ülkeler listesinde 46.)
tüketim: 4,363,000 varil/gün (693,700 m³/d) (2009) (Petrol tüketimine göre ülkeler listesinde 3.)
dış satım: 380,900 varil/gün (60,560 m³/d) (2008) (Petrol ihracına göre ülkeler listesinde 64.)
dış alım: 5,033,000 varil/gün (800,200 m³/d) (2008) (Petrol ithaline göre ülkeler listesinde 2.)
net dış alım: 4,620,000 varil/gün (735,000 m³/d) (2008 tahm.)
kanıtlanmış rezervler: 44,120,000 varil (7,015,000 m³) (1 Ocak 2010 tahm.)